موی سپید!

...

مبر ز موی سپیدم گمان به عمر دراز

جوان ز حادثه ای پیر می شود گاهی

...

مجلس تفسیر

...

تاجری مجلس تفسیر گذاشت

ابتدا فاتحه بر قرآن خواند

...

خیابان شده است

...

ای که از کوچه معشوقه ی من می گذری 

بر حذر باش که این کوچه خیابان شده است

...

چرا حافظ گفت؟

...

میخانه که باز است چرا حافظ گفت

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

...

دو حرف!

...

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است

با دوستان مروت با دشمنان مدارا

...

بال من

...

از بال من مپرس که بشکسته بال را

دردیست گران به رشته ی تحریر نامده

...

عمریست...

...

یک بار اشتباه عزیزم صدا زدید

عمریست دل خوشم به همین اشتباهتان

...

حیرت

...

نه شکوفه ای نه برگی نه ثمر نه سایه دارم

همه حیرتم که دهقان ز چه روی کشت مارا

...

از آن زمان که...

...

تمام زندگیم صرف شعر گفتن شد

از آن زمان که شنیدم تو شعر می خوانی

...

گاه نیست!

...

بنده ی پیر خراباتم که لطفش دائم است

ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست

....