کام دل!

...

دوش میگفت که فردا بدهم کام دلت

سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

...

زلیخا!

...

کاروانی رد نشد تا یوسفی پیدا شود

یک نفر باید زلیخا را بیندازد به چاه

...

کاظم بهمنی

...

به چشم فرش زیر پا سقف که مبتلا شود

روز وصالشان کسی خانه خراب می شود

...

قاتل!

 ...

روز محشر چو بپرسند ز من قاتل را 

 دیده را نام برم اول و زان پس دل را

...

هجران!

...

هجری به سالهای فراوان کشیده ام

وصلی به طول مدت هجرانم آرزوست

...

گم کرده دل!

...

یک نفـــــر هست کــــه گــُم کرده دلـــش را اینجـــــا

به خودش پس بده بی زحمت اگر دست شمـــاست

...

رحمت علیشاه

...

نقش کردم رخ زیبای تو در خانه ی دل

خانه ویران شد و آن نقش به دیوار بماند

...

متاع دو جهان!

...

عشق بحریست که چون بر سر طوفان آرد

دست شستن ز متاع دو جهان ساحل اوست

...

شب هجران!

...

طرفه حالیست که عاشق شب هجران دارد

خواب ناکردن و صد خواب پریشان دیدن

...

جرجیس وار!

...

کشته شوم هر دمی پیش تو جرجیس وار

سر بنهادن ز من وز تو زدن تیغ تیز

...