بخت بد!

...

حالم چو دلیریست که از بخت بد خویش

در لشگر دشمن پسری داشته باشد

...

فرصت پرواز!

...

آسمان فرصت پرواز بلندیست ولی

قصه این است چه اندازه کبوتر باشی

...

شیخ عباس قمی!

...

کاش ذکری یادمان می داد من باب وصال

در مفاتیح الجنانش شیخ عباس قمی

...

اهل نظر؟

...

با هر توانسته کنار آمده دنیا

با اهل هنر؟ آری ، با اهل نظر؟ نه

...

غربت!

...

این که مردم نشناسند تو را غربت نیست

غربت آن است که یاران ببرندت از یاد

...

چو شمع!

...

من ایستاده تا کنمش جان فدا چو شمع

او خود گذر به ما چو نسیم سحر نکرد

...

چشم چپ!

...

چشم چپ خویشتن به در آرم

تا چشم نبیندت به جز راست

...

بار گرانی...

...

سر چو نه در پای رفیقان بود

بار گرانی است کشیدن به دوش

...

گسل!

...

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است

همچو شهری که به روی گسل زلزله هاست

...

اشک کباب!

...

اظهار عجز پیش ستمگر ز ابلهی است

اشک کباب موجب طغیان آتش است

...