پا دری ها!

...

نشسته ام چو غباری به شوق اذن ورود

بیا بگو نتکانند پا دری ها را...

...

مخیر؟

...

گر مخیر بکنندم به قیامت که چه خواهی

دوست ما را و همه نعمت فردوس شما را

...

فراقت!

...

یک عمر فراقت از خدا را دیدی

یک بار فرقت از گناه هم خوب است

...

غیر توست!

...

دل های ما سراچه ی هر چیز غیر توست

بیهده نیست در دل ما جا نمی شوی

...

مهمان!

...

جمله مهمانند در عالم ولیک

کم کسی داند که او مهمان کیست؟

...

باغ بی در!

...

هـر جـا نَبُـوَد شـرم، بـه تـاراج رود حُسن

ویران شود آن باغ که بی ‌در شده باشد

...

صائب تبریزی

...

زاهدم برد به مسجد که مرا توبه دهد

توبه کردم که نفهمیده به جایی نروم

...

گوشه گیران!

...

احوال زمانه گوشه گیران دانند

بازی به کنار عرصه بهتر پیداست

...

خرابات!

...

آتش نفسان قیمت میخانه شناسند

افسرده دلان را به خرابات چه کار است

...

زنده به گور!

...

من گرفتارم و عاشق،تو خدایا مپسند

که چنین زنده به گور هوس و میل شوم

...