برف پریشان!

...

مخند ای نوجوان زنهار بر موی سپید من

که این برف پریشان بر سر هر بام می بارد

...

زهد!

...

زهد آن نیست که تو مالک چیزی نشوی

زهد آن است که چیزی نشود مالک تو

...

طمع!

...

دست طمع چو پیش کسان می کنی دراز

پل بسته ای که بگذری از آبروی خویش

...

طعنه!

...

چه سخت است ار شغالی طعنه بر شیری زند

یا جوان پوچ و خامی طعنه پیری زند

...

عقل و عشق!

...

نه در سر عقل می بندم نه در دل عشق می بازم

که این نامرد بی درد است و آن پردرد نامرد است

...

باغ بی در!

...

هـر جـا نَبُـوَد شـرم، بـه تـاراج رود حُسن

ویران شود آن باغ که بی ‌در شده باشد

...

مرگ!

...

شــادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ
زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت

...

مجذوب علیشاه

...

ترک دیوانگی از طعنه ی مردم نکنیم

شهر اگر تنگ بود دامن صحرایی هست

...

صائب تبریزی

...

معیار دوستان دغل، روز حاجت است

قرضی به رسم تجربه از دوستان طلب

... 

 

 

 

زندگی نوح!

...

عمر اگر خوش گذرد زندگی نوح کم است

ور به سختی گذرد یک نفسش بسیار است

...